Excel Forum

เรียนทุกๆ ท่าน
ผมจัดการกับคะแนนเด็กๆ บางทีคะแนนเต็มเราใช้วิธีติดลบเอาว่าจะให้เด็กติดลบเท่าไหร่ตัวอย่างข้อมูล
Full*10*20
A***-2*-1.75
B***-0*-2
C***-0*-3
D***9*-1.75
ก็เลยอยากทราบมีแนวโน้มให้ตัวโปรแกรมรู้ไหมว่าคนนี้ ติดลบให้เอาตัวเลขดังกล่าวไปลบกับคะแนนเต็มข้างบน แล้วเก็บไว้ในใจ และอีกครั้งก็ดูสิว่าตัวเลขติดลบไหม หากติดลบก็ให้เอาไปลบคะแนนข้างบน แล้วก็ไปบวกกับค่าก่อนหน้าออกมาช่องรวม
ขอบคุณครับ

ช่วยส่งตัวอย่างมาเป็นไฟล์ Excel ครับ จะได้ทราบว่าข้อมูลอยู่ชีทไหน เซลล์ไหน ต้องการผลลัพธ์เป็นอย่างไร ทั้งสะดวกในการอ้างอิงตำแหน่งมาใช้ถามและตอบครับ

ผมเปิดไฟล์แนบแล้วแต่ไม่มีตัวอย่างคำตอบที่ต้องการ ช่วยแสดงคำตอบที่ต้องการไว้ด้วยครับ เซลล์ไหนต้องการให้เป็นค่าใด

ตรงคอลัมน์ Total ผมกะว่าจะใส่สูตรตรง E3 ครับ ผมได้ใส่คะแนนรวมที่บวกด้วยมือไว้ว่านั่นคือคำตอบที่ต้องการครับผม
อยากใส่สูตรเข้าไปแทนที่ครับ เผื่อใส่สูตร หรือ ฟังก์ชั่นมาแล้วจะได้ตรวจคำตอบได้ครับ
ขอบคุณครับ

ควรอธิบายเช่นนี้ทุกครั้งครับ ผู้ตอบจะได้เข้าใจได้เลย

สำหรับสูตรที่ต้องการนั้นจะเป็นสูตร Array ครับโดยที่ E3 คีย์

=SUM(IF(B3:D3<>"",IF(B3:D3<=0,$B$2:$D$2+B3:D3,B3:D3)))

Ctrl+Shift+Enter การกดแป้นให้รับสูตรต้องกด 3 แป้นครับ คือกดแป้น Ctrl+Shift ค้างไว้ก่อนแล้วกด Enter ตามมา จะกดเพียง Enter อย่างเดียวไม่ได้ หากกดแป้นถูกต้องจะเห็นเครื่องหมายปีกกาคร่อมสูตร ปีกกานี้จะคีย์เข้าไปเองไม่ได้ครับ

ถูกต้องเลยครับ ตรงประเด็นที่ได้เลย ขอบคุณครับหายจากวงการเอ็กเซลไปนาน ตอนนี้ก็ใช้ไปๆ มาระหว่างแอคเซสกับเอ็กเซลอยู่ครับ

ไม่ทราบว่ามีกระทู้อธิบายความแตกต่างระหว่าง sumproduct, sumif, sum(if()) ไหมครับ

ยังไม่เคยเขียนเปรียบเทียบกันครับ

ขออธิบายคร่าว ๆ ด้วยวิธีการใช้งานตามปกตินะครับ

1. Sumif(...) ใช้รวมตามเงื่อนไขกรณีมีเพียงเงื่อนไขเดียว ใช้กับ Excel Version 2010 ลงไป
2. Sumifs(...) ใช้รวมตามเงื่อนไขกรณีมีหลายเงื่อนไข ใช้กับ Excel Version 2007 ขึ้นไป
3. Sum(if(...)) ใช้รวมตามเงื่อนกรณีหลายเงื่อนไขแบบอาร์เรย์ ต้องกดแป้น Ctrl+Shift+Enter เพื่อรับสูตร สำหรับกระทู้นี้เป็นการรวมผลลัพธ์ที่ผันแปรตามเงื่อนไข เช่นถ้าเงื่อนไขเป็น A ให้รวมแบบ Y ถ้าเงื่อนไขไม่เป็น A ให้รวมแบบ Z
4. Sumproduct ใช้รวมหรือนับกรณีมีหลายเงื่อนไขซึ่งเป็นการใช้แบบนำมาประยุกต์จะได้ไม่ต้องกดแป้น Ctrl+Shift+Enter โดยปกติจะใช้เมื่อผลลัพธ์ไม่ผันแปรในลักษณะตามข้อ 3